2008 ԹՎԱԿԱՆԻ ՀԱՄԵՄԱՏ ՔԱՂԱՔԱՑԻՆԵՐԸ ՆՈՒՅՆԸ ՉԵՆ. ԱՐԹՈՒՐ ՍԱՔՈՒՆՑ
15:47, April 22, 2018 | Այլ լրատվամիջոցներ, Նորություններ
Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար, իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցը գտնում է, որ հարկադրանքի միջոցների կիրառումը չի փրկի իշխանությանը, իսկ «Քայլ արա, մերժիր Սերժին» շարժման պատգամավոր ղեկավարներին ապօրինաբար մեկուսացնելն ընդամենը իրավական խնդիրներ է առաջացնելու Սերժ Սարգսյանի համար:
– Արդյոք իրավաչա՞փ է պատգամավորներին բերման ենթարկելը, 72 ժամ պահելը:
Սահմանադրությամբ հստակ սահմանված են, թե որ դեպքում կարող են պատգամավորին առանց ԱԺ համաձայնության զրկել անձեռնմխելիությունից: Այդ 72 ժամը միայն այն դեպքում կարող են պահել, եթե անձը կատարել է հանցագործություն: Այսինքն՝ կամ մարդ է սպանել, կամ գողություն է կատարել, կամ քրեական օրենսգրքով սահմանված հանցագործություն են կատարել: Ոչ Նիկոլ Փաշինկանը, ոչ Արարատ Միրզոյանը, ոչ էլ Սասուն Միքայելյանը որևէ հանցագործություն Քրեական օրենսգրքի որևէ հոդվածով չեն կատարել:
Ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանի հետ առավոտյան հանդիպումից հետո քաղաքական որոշում է ընդունվել, որի նպատակն է, ըստ իրենց տրամաբանության, մեկուսացնել, թեկուզ ապօրինի ճանապարհով, «Քայլ արա շարժման ղեկավարներին, փորձ անելով շարժումը տեղափոխել դեպի կառավարելի հուն, կամ դրանով ազդել շարժման վրա, որ մարի: Իրավական առումով Սերժ Սարգսյանը, կարծում եմ, ճիշտ չի հաշվարկել: Նա դրա համար ստիպված է լինելու լուրջ հարցերի պատասխանել, իսկ քաղաքական առումով, նա հաշվի չի առնում, որ 2008 թվականի համեմատ քաղաքացիները նույնը չեն մնացել, և այսօր նա երիտասարդության հետ գործ ունի հիմնականում, իսկ իր այս գործողություններով այդ երիտասարդների նաև ծնողների հետ գործ կունենա:
– Ինչ եք կարծում, կարո՞ղ է շարժումը մարել՝ մնալով առանց լիդերի:
Շարժումը չի մարելու: Չի կարողանալու Սերժ Սարգսյանը նորից կառավարել:
– Նա համարում է, որ փողոցում ժողովուրդը չէ, որ «Ելք»-ին 7-8 տոկոս ձայն տվածները քիչ են, որ իշխանությանը նման բաներ պարտադրեն, անընդհատ խոսում են լեգիտիմության մասին:
Լեգիտիմությունը ի սկզբանե տրված չէ որևիցե մեկին: Այսօր կարող է 100 տոկոս լինել, վաղը 0: Դա թվային աճպարարությամբ զբաղվել է, երբ որ աչքիդ առաջ ՀՀ ամբողջ տարածքում մարդիկ ընդվզում են այդ «լեգիտիմության» դեմ: Երկրորդը՝ խոսքը «Ելքը» չի այստեղ խնդիրը, լեգիտիմության աղբյուրը ոչ թե թվերն են, այլ քաղաքացիների դիրքորոշումը, որը ակնհայտ երևում է: Փորձել կեղծիքով փաստացի լեգիտիմության բացակայությունը ծածկել մեկ տարի առաջ նկարված լեգիտիմությամբ ոչ ողջամիտ մոտեցում է: