Վկան չկարողացավ բացատրել իր ցուցմունքում գրված «նսեմացնել» բառի իմաստը
07:00, June 6, 2012 | Նորություններ | Արդար դատաքննության իրավունք, Զինծառայողների/Զորակոչիկների իրավունքներ, Կյանքի իրավունք, Հավաքների և միավորումների ազատություն | Զինված ուժեր
Հունիսի 5-Ին Իջեւանում կայացավ Արտակ Նազարյանի մահվան գործով դատական հերթական նիստը: Նիստը սկսվելուց առաջ «Բանակն իրականում» շարժման ակտիվիստները դատարանի շենքի առաջ արդար դատաքննության, արտագնա նիստերը Երեւանում անցկացնելու պահանջներով պաստառներ էին պարզել: Շարժման ակտիվիստների հետ երկու արտասահմանցի, հավանաբար` ամերիկացի, իրավաբաններ կային:
Նիստի ընթացքում շարունակվեց գործով վկա Արթուր Մկրտչյանի հարցաքննությունը: Վկան ցուցմունքներ էր տալիս ցածր ձայնով, մի տեսակ կաշկանդված, խոսելիս չէր համարձակվում նայել ամբաստանյալների , նրանց պաշտպանների, տուժողի իրավահաջորդի աչքերին: Նա պատասխանելով հարցերին` ասաց, որ Արտակ Նազարյանը հանգիստ անձնավորություն էր, երբեմն սիրում էր առանձնանալ: Ա. Մկրտչյանի խոսքերով` Արտակի եւ ամբաստանյալ 3 զինվորների միջեւ կատակով, երբեմն էլ` լուրջ միջադեպեր են եղել, նաեւ կարծիք հայտնեց, որ դա չէր կարող Արտակ Նազարյանին ինքնասպանության մղել:
Ամբաստանյալ Հարութիկ Կիրակոսյանի, Ադիբեկ Հովհաննիսյանի եւ Մխիթար Մխիթարյանի պաշտպան Ալվարդ Մնացականյանը հարցրեց, թե ինչ է նշանակում նրա ցուցմունքի մեջ գրված «նսեմացնել» բառը: Վկան վարանելով ասաց, որ դա միայնություն է նշանակում: Արթուր Մկրտչյանն ասաց, որ թեեւ ցուցմունքը գրված է իր ձեռքով, սակայն որոշ բառեր ինքը քննիչի ասելով է ավելացրել:
Ամբաստանյալ Վահագն Հայրապետյանի պաշտպան Լեւոն Պողոսյանն ասաց, որ եթե վկան դեպքից հետո ավելի լավ հիշողություն է ունեցել, ինչո՞ւ Արտակ Նազարյանի մահվանից 8 ամիս հետո է հիշել իր պաշտպանյալի եւ Արտակ Նազարյանի միջեւ եղած միջադեպի մասին:
Դատական նիստը կշարունակվի ընդմիջումից հետո:
Աղբյուրը՝ http://www.aravot.am/2012/06/05/78324/
Իջևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի առջև ակցիան իրականացնում էին Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակ, Խաղաղության երկխոսություն, Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտե, Հելսինկյան Ասոցացիա հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ: Ակցիան նպատակ ուներ ապացուցելու, որ չնայած դատական նիստերն անց են կացվում Իջևանում, այնուամենայնիվ հանրության ուշադրությունը սևեռված է գործի անաչառ քննությանը:
Ակցիայի մասնակիցներն ունեին «Արդարություն», «Պահանջում ենք արտագնա նիստեր», «Պահանջում ենք արդար դատաքննություն», «Ո’չ դատավորի կամայականությանը», «Ո’չ բռնություններին և սպանություններին բանակում» բովանդակությամբ ցուցանակներ:
