«Տարածքն իրենն է՝ կուզի կսարքի, չի ուզի՝ չի սարքի»
00:00, August 24, 2011 | Նորություններ | Արդար դատաքննության իրավունք | Տեղական ժողովրդավարությունՎանաձորցիները չունեն սեփական մարզադաշտ
ՀՀ վարչական դատարանում՝ դատավոր Արշակ Ալավերդյանի նախագահությամբ, ընթանում է «Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեա Վանաձորի գրասենյակ» իրավապաշտպան կազմակերպության հայցադիմումի քննությունը՝ ընդդեմ Վանաձոր համայնքի ավագանու կայացրած որոշումների:
Համայնքի ավագանին իր կայացրած որոշումներով Վանաձոր համայնքի սեփականություն հանդիսացող 43937. 2 քմ մակերեսով հողամասը՝ մարզական համալիր կառուցելու նպատակով, անհատույց մշտական օգտագործման իրավունքով տրամադրել է Հայաստանի ֆուտբոլի Ֆեդերացիային:
Նույն որոշմամբ Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիային ֆուտբոլի մարզադաշտ կառուցելու նպատակով անհատույց մշտական օգտագործման է տրվել նաեւ քաղաքի սեփականություն համարվող 6954. 0 մակերեսով հողամասը՝ պայմանով, որ նշված հողամասերի վրա կառուցվելիք շենք-շինությունները Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի սեփականությունն են համարվելու:
Այսպիսով՝ Վանաձորի մարզադաշտն ու շուրջ 44 հազար քմ մակերեսով հողամասը այլեւս քաղաքի սեփականությունը չեն:
Դատարանում իրավապաշտպան կազմակերպության ներկայացուցիչ, փաստաբան Էդմոն Մարուքյանն ասում է, որ համայնքի ավագանին չէր կարող անվարձահատույց օտարել համայնքին սեփականության իրավունքով պատկանող գույքը:
«Մեր կողմից վիճարկվող վարչական ակտի դեպքում համայնքի ավագանին օգտվել է իր այն իրավունքից, որի համաձայն կարող է օտարել համայնքին՝ սեփականության իրավունքով պատկանող գույքը, սակայն անտեսել է օրենսդրի կողմից սահմանված այն պարտադիր պայմանը, որի համաձայն՝ գույքն օտարելիս համայնքի ավագանին պարտավոր է սահմանել օտարման գների չափերը»,- բացատրում է փաստաբանը: Բացի այդ, փաստաբանը համոզված է, որ խախտվել է համայնքի բնակիչների՝ համայնքային սեփականության իրավունքը. նրանք զրկվել են համայնքային հողամասերից.
«Ֆուտբոլի ֆեդերացիայի թույլտվությամբ կարող են այնտեղ խաղալ: Բացի այդ, պայմանագրերում ոչ մի կետ չկա այն մասին, որ Ֆուտբոլի ֆեդերացիան պարտավոր է Վանաձոր համայնքի միջոցառումների ժամանակ անվճար տրամադրելու տարածքը: Հնարավոր է՝ վարձավճարներ սահմանեն եւ կսահմանեն: Մեր նվիրաբերած անվճար գույքը մեզ վարձով կտան»:
Հակառակ կողմը, սակայն, հայցադիմումը անհիմն է համարում՝ գտնելով, որ ավագանին գործել է օրենքի շրջանակներում եւ նման որոշում կայացնելով, առաջնորդվել են համայնքի շահերից՝ այդկերպ հնարավորություն ստանալով 3 տարվա ընթացքում ունենալու ժամանակակից չափանիշներին համապատասխան մարզադաշտ:
«Համայնքը, չունենալով բավարար միջոցներ իր գույքի վերանորոգման համար, այն ըստ էության փրկել է հետագա քայքայումից եւ ստեղծել է հնարավորություն, որպեսզի այդ գույքը պատշաճորեն վերանորոգվի ու սկսի ծառայել համայնքի բնակչության կարիքներին՝ իր նպատակային նշանակությամբ օգտագործվելու միջոցով»,- նշված է հայցադիմումի պատասխանի մեջ: Էդմոն Մարուքյանը Ֆուտբոլի ֆեդերացիայի ստանձնած պարտավորության մասին կասկած է հայտնում՝ նշելով, որ տարածքն իրենն է՝ կուզի կսարքի, չի ուզի՝ չի սարքի.
«Ոչ մի տեղ նշված չէ՝ ով պետք է ստուգի վերանորոգման աշխատանքները, ժամկետները, ինչ ներդրումներ են լինելու, քաղաքապետարանն այլեւս ոչ մի իրավունք չունի մարզադաշտի նկատմամբ»:
Բացի այդ՝ համայնքի ավագանու որոշումներում նշված է, որ գույքը եւ հողամասը նվիրաբերվել է Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիային, պայմանագրերի համաձայն, սակայն, գույքը եւ հողամասը նվիրաբերվել է «Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիա» ԻԱՄ-ին (Իրավաբանական անձանց միություն):
Հաջորդ դատական նիստի ժամանակ Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան դատարանին պետք է ներկայացնի փաստաթղթեր, որոնք կապացուցեն Հայաստանի ֆուտբոլի Ֆեդերացիայի կապը Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիա ԻԱՄ-ի հետ: