«Մեկ ցենտ անգամ չի կարող որևիցե մեկը յուրացնել առանց Ս. Սարգսյանի անմիջական իմացության»
10:11, June 6, 2016 | Այլ լրատվամիջոցներ, Նորություններ
ՀՀ պաշտպանության նախարարության 3 նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաները՝ գեներալ-մայոր Մելսիկ Չիլինգարյանը, գնդապետներ Արմեն Մարգարյանը և Մհեր Պապյանը մեղադրվում են իշխանությունը չարաշահելու մեջ, որի արդյունքում առաջացրել են ծանր հետևանքներ:
ՊՆ սպառազինության վարչության նախկին պետ, գեներալ-մայոր Մելսիկ Չիլինգարյանը և սպառազինության վարչության ավտոծառայության նախկին պետ, գնդապետ Արմեն Մարգարյանը մեղադրվում են 145 միլիոն դրամի չպահանջված պահեստամասեր ձեռք բերելու մեջ: Այս արարքի համար, ըստ Քրեական օրենսգրքի, նախատեսվում է 3-ից 7 տարվա ազատազրկում: Իսկ Մհեր Պապյանը, ով ՊՆ նյութատեխնիկական ապահովման դեպարտամենտի քիմիական, ինժեներական և հետախուզական միջոցների ապահովման բաժնի պետն էր, ըստ պաշտոնական տեղեկությունների, անձնական շահագրգռություններ է ունեցել և բարենպաստ պայմաններ է ստեղծել, որպեսզի իր ազգականին պատկանող ընկերությունը հաղթի ՊՆ գնումների համար հայտարարված մրցույթում:
Անդրադառնալով վերջին ձերբակալությունների թեմային՝ ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Ա. Սաքունցն ասաց, որ գաղտնի ձևակերպմամբ գնումներում միանշանակ առկա են եղել կոռուպցիոն ռիսկեր, և մեկ անգամ չէ, որ բարձրաձայնվել է ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի իրավապաշտպանների կողմից:
«Ես ցանկանում եմ վերստին հիշեցնել գեներալ Միքայել Գրիգորյանի հայտնի նամակը՝ հասցեագրված ՀՀ պաշտպանության նախարարին, որը տարածվեց դեռևս 2011թ.-ին: Գեներալն այդ նամակով ասում էր, որ համատարած գողանում են: Այսինքն, այդ գողանալու մասին ահազանգը ոչ միայն հասարակական կազմակերպությունների, լրագրողների կողմից էր հնչեցվում, այլ համակարգին առավել ծանոթ անձնավորության կողմից, ով մտահոգված լինելով յուրացումների ծավալից՝ այդ նամակը գրել էր ուղերձի ձևով»:
Ըստ Սաքունցի՝ որևէ արձագանք այս ահազանգի հետքերով չեղավ:
Իրավապաշտպանը ենթադրում է, որ գուցեև իշխանություններն իրենք իրենց ներսում են որոշել, որ ինչ-որ տեղ հսկողությունը մեծացնեն, բայց պարզ է, որ գաղտնի պայմաններում կատարվող հանցագործությունների կանխման գործողություններն արդյունք չեն տալիս: Համակարգը մնում է փակ և չի կարող ներսում ինչ-որ բան փոխել:
«Այս վերջին ձերբակալություններից մի բան է բացահայտվում, որ խոսքը վերաբերում է այն հանցագործություններին, որոնք կատարվել են դեռևս 2011-2012 թթ.-ին: Այսինքն, եթե հիմա քննչական մարմինները կարողացել են ուսումնասիրել դեռևս այդ տարիների գնումների վերաբերյալ փաստաթղթերը, նշանակում է ժամանակային որևէ սահմանափակում քննչական մարմինը չունի: Մեկ գործ էլ վերաբերվում էր 2015թ. գնումների գործին: Ինչի համար եմ այս թվերը շեշտում, որովհետև նամակն այդ ժամանակ էր տարածվել, բայց անցավ հինգ տարի, նոր որոշեցին բարձրաձայնել»,- ասում է Սաքունցը:
Նա եզրակացնում է, որ պաշտպանական գերատեսչությունում և իրավապահ մարմիններում, հատկապես ռազմական ոստիկանությանը, զինվորական դատախազությանը և հակահետախուզությանը շատ լավ հայտնի են եղել հիշյալ փաստերն, այլապես չէին կարող միանգամից հայտնվել քննչական մարմիններում:
«Իրենք շատ լավ տիրապետում են՝ ով ինչով է շնչում և շատ լավ դոսյեներ ունեն: Եվ ըստ նպատակահարմարության կամ անհրաժեշտության այդ դոսյեները դրվում են շրջանառության մեջ կամ գործի են գցվում. որպես օրինակ այդ վերջին գործերը: Ի վերջո այդ նյութերը պետք է նախ ուղարկվեին քննչական բաժին, որպեսզի ուսումնասիրվեր, իսկ այդ քննչական մարմինների համար հիմա շատ մատչելի է այդ փաստաթղթերը: Ստացվում է, որ ինչ-որ մեկն ուղարկել է: Իսկ եթե ինչ-որ մեկն ուղարկել է, նշանակում է ունեցել է դեռևս 2011-2012թթ.-ին: Նշանակում է պետք է գործը հարուցվեր ոչ միայն յուրացումների մասով, այլ գիտենալու և չհայտնելու հետ կապված: Ինչո՞ւ են հիմա քրեական գործերը հարուցում. ապրիլյան պատերազմի ընթացքում ամբողջ կոռուպցիայի ազդեցության և ողջ կերպարը բացահայտվելու հետևանքով: Սրանք մանր փշրանքներ են ուղղված հանրությանը և փոքր տեսարաններ, որի իմաստը բուն կոռուպցիայի միջնաբերդը պահպանելն է: Իսկ կոռուպցիայի միջնաբերդի գլխավերևում կնքահայրը հանդիսանում է Ս. Սարգսյանը, որը բավարարվեց իր անմիջական գործիքին՝ Միրզաբեկյանին աշխատանքից ազատելով: Ս. Սարգսյանի անմիջական գործիք հանդիսանում էր մատակարարումների գծով պատասխանատու Միրզաբեկյանը»:
Ըստ իրավապաշտպանի՝ ՀՀ իշխանությունները փորձում են այս կերպ խուսափել պատժի և պատասխանատվության կրումից և երկարացնել իրենց գոյությունը:
«Ես ուղղակի կարող եմ վստահեցնել, որ մեկ ցենտ անգամ չի կարող որևիցե մեկը յուրացնել առանց Ս. Սարգսյանի անմիջական իմացության»:
Քրեական գործի հարուցումից զատ իրավապաշտպանը կարևորում է գործի բացահայտումը: Ըստ նրա՝ իշխանությունների հեղինակությամբ են ստեղծվում նման տեսարաններ, որոնք պայմանավորվածությունների արդյունք են միայն:
«Լավ, ենթադրենք այդ մարդկանց նկատմամբ քրեական գործ հարուցեցին, իսկ ինչքանո՞վ տեղի կունենա օբյեկտիվ քննություն: Հիմա այդ գեներալը տեղափոխվել է հիվանդանոց: Նրա մոտ միանգամից առողջական խնդիրներ են առաջացել: Սա նշանակում է, որ մի կողմից կնքահոր կողմից տեղի է ունենում զոհաբերություն, մյուս կողմից՝ պաշտպանություն: Այսինքն ծրագրված պատասխանատվության ենթարկելու մեխանիզմ է գործում, որպեսզի բերանները չբացեն: Որովհետև վերջին հաշվով այդ մարդիկ կարող են ասել, թե ում հրահանգով են կատարել, ում հետ են կիսվել այդ փողերը: Ամբողջ մեխանիզմը ո՞վ է հովանավորել, իսկ առանց հովանավորության չեն կարող անել, դրանք անկասկած է, որ կմնան քննության շրջանակներից դուրս»:
Սաքունցի խոսքերով՝ ատկատի մեխանիզմն է ընկած ՊՆ համակարգում գնումների հիմքում, ու այդ մասին ինքը մեկ անգամ չէ, որ հայտարարել է: Բազմաթիվ փաստեր են բարձրաձայնել, բայց ոչ հետևություն են արել, ոչ հերքել են, ոչ էլ պատասխանատվության են կանչել հայտարարություն անողներին:
Նա հիշեցրեց հայտնի գոմեշի մսի գործը, երբ պատասխանատվության ենթարկեցին Կապանի կոմբինատի տնօրենին: «Բացի այդ, իսկ գիտե՞ք, որ կենգուրուի միս են տվել բանակում, կամ գիտե՞ք, որ ՀՀ ՊՆ-ի տարեկան ուղերձի համար 200 հազար դոլար փող են դուրս գրել: Իրականում պարզվում է, որ ատկատի մեխանիզմը հանդիսանում է հիմքը գնումների իրականացման ժամանակ: Եվ երբ որ ասում ենք, որ այդ գնումները պետք է կատարվեն թափանցիկ, դա նկատի ունենք:
Եվս մեկ հարց. մենք ունե՞նք արդյոք երաշխիք, որ հիմա էլ նույն բանը տեղի չի ունենում: Ես կարող եմ պարզապես պնդել և ասել, որ ատկատի մեխանիզմը ՊՆ համակարգում հիմա էլ շարունակում է գործել: Որևիցե մեկը չունի որևիցե փաստարկ հիմնավորելու կամ հերքելու, որ ատկատի մեխանիզմն այլևս չի գործում: Այդ ամբողջ ֆինանսների յուրացումների հետևանքով այնքան է թուլացած եղել համակարգը, որ ունեցանք այդ 92 զոհերը: Եվ այդ ուղղակի կապը պետք է որ դառնար քննության առարկա: Նստած գեներալը, որի ուղեղի կեսը մտածում է յուրացումների մասին, բա էլ ժամանակ կմնա՞ պաշտպանական մեխանիզմների մասին մտածելու»: