0 8000 12 11

Այսօր ԱԳՆ մամուլի քարտուղար Տիգրան Բալայանն «Արմենպրեսին»-ին ասել էր, որ Կարեն Պետրոսյանի գերեւարման, հրապարակային նվաստացման եւ սպանության մասին ապացույցները համապատասխան գնահատականները պատշաճ կերպով ներկայացվում են միջազգային կազմակերպություններին, գործընկեր երկրներին:

«Նման արձագանքը ապացուցում է, որ ԱԳՆ-ն ընդունում է, որ ժամանակին չի դրսեւորել իրեն այնպես, ինչպես հիմա է ներկայանում եւ երկրորդ` ընդունում է, որ ԱԳՆ-ն իր քաղաքացիների առջեւ պատասխանատվության զգացում  եւ պատասխանատվություն կրելու գիտակցություն չունի, որովհետեւ թե որտեղ ինչ է ներկայացնում իր քաղաքացիների իրավունքների պաշտպանության կամ իր քաղաքացիների նկատմամբ ոտնձգությունների վերաբերյալ,  չպետք է ամաչի ու  տեղյակ պահի առաջին հերթին հենց իր քաղաքացիներին»,- Aravot.am-ին ասաց ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցը:

Հետո շարունակեց.« էդ դեպքում կհակադարձեմ` արտաքին գործերի  նախարարը ինչու էր  հենց այդ օրերին հրապարակայնորեն հայտնում, թե  Հայաստանը հետամուտ է  Եվրասիական տնտեսական միությանը անդամակցելուն, դրա անհրաժեշտությունն ինչո՞վ էր պայմանավորված: Երբ սահմանային գծում լարվածություն էր,  եւ միջազգային կառույցների  եւ արտասահմանյան  երկրների դիվանագիտական ներկայացուցիչների հետ  հանդիպումներն իրականացնում էր ՊՆ նախարարը, իսկ ԱԳ նախարարն անգործ նստած էր:  Ինչո՞ւ այդ լարված ժամանակահատվածում նախարարի մտքով հենց Եվրասիական տնտեսական միության թեման  անցավ ու որոշեց բարձրաձայնել:  Այդ դեպքում հարց` ինչո՞ւ այդ հարցը բարձրաձայնեց, իսկ Կարեն Պետրոսյանի հարցով իրենց աշխատանքների մասին չբարձրաձայնեց` կոնկրետ որ միջազգային կառույցին, որ գործընկեր պետությանն են դիմել եւ ինչ կերպով»:

Պարոն Սաքունցից  հետաքրքրվեցինք Կարեն Պետրոսյանի հարցով ինչ պետք է արվեր, որ չարվեց, ասաց. «Նրա գերեւարման հետ կապված հարցը Հայաստանի արտաքին գործերի նախարարությունը պետք է  բարձրացներ բոլոր  այն միջազգային ատյաններում, որոնց անդամ է նաեւ Ադրբեջանը`  Եվրախորհուրդ, ՄԱԿ, Կարմիր Խաչ…:  Բոլոր ատյաններում հարցն անհապաղ բարձրացներ եւ պահանջեր, որ  միջազգային ատյաններն ավելի ակտիվորեն ներգրավված լինեին գերու վերադարձման կամ գերու  անվտանգության ապահովման հարցերում:  Չեմ ասում, թե արդյոք միջազգային կառույցների  ակտիվ ներգրավվածությանը կարո՞ղ էր ազդել կամ կասեցնել Ադրբեջանի  իշխանությունների վրա , բայց որ առնվազն նման քայլ պետք է արվեր, դա միանշանակ: Քանի որ  ԱԳՆ-ն անգործության էր մատնված  այդ լարվածության հետ կապված իր անելիքների առումով, բնականաբար տրամաբանական է, որ չէր  տեսնում ՀՀ քաղաքացու  գերեւարման հարցի բարձրացման անհրաժեշտությունը»: 

Աղբյուրը՝ www.aravot.am