0 8000 12 11

Նախորդ տարի զինված ուժերում հրադադարի ռեժիմի  խախտման արդյունքում 11 մահացության դեպք է գրանցվել, 9 հոգի մահացել են կանոնադրական հարաբերությունների խախտման արդյունքում,  6-ը`  դժբախտ պատահարի, 3-ը ` անվտանգության կանոնների խախտման, մեկ դեպքի  պատճառները հայտնի չեն , 10 –ը ինքնասպանություն են գործել, դիտավորյալ սպանության մեկ դեպք է գրանցվել, 2 հոգի մահացել են առողջական խնդիրների պատճառով:

Այս տվյալները տեղ են գտել  Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի տարեկան զեկույցում, որը  այսօր ասամբլեայի անդամները ներկայացրին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ: Ասամբլեայի փաստաբան Տաթեւիկ Մատինյանի խոսքերով`  Հայաստանի համար պատասխանատվության հարց է առաջանում խաղաղ պայմաններում մահացության դեպքերի արդյունավետ քննության առումով:

Ասամբլեան իր զեկույցում դիտարկել է նաեւ այն դեպքերը, որոնք չեն առնչվում զինված ուժերին, սակայն որոնց մեղավորները  դեռ չեն բացահայտվել: Մասնավորապես, 2010-ին համադասարանցիների կողմից ծեծի ենթարկվելու արդյունքում 10- ամյա Դերենիկ Գասպարյանի մահվան դեպքին,  2007-ին Ոստիկանության Շենգավիթի բաժնում անհայտ պատճառներով մահացած Լեւոն Գուլյանի դեպքին, 2010-ին  կրկին ոստիկանությունում մահացած Վահան Խալաֆյանի եւ նմանատիպ այլ դեպքեր:

Իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցն էլ հանդիպման ժամանակ  հավելեց, որ  Հայաստանը  դեռ 2001-ին Եվրախորհրդին անդամագրվելու ժամանակ վերացրել է մահապատժի կիրառումը . «Մարդու կյանքի իրավունքի ապահովման տեսակետից պետությունն ունի պարտականություն մահապատիժ չկիրառելու, բայց նաեւ մահացության դեպքերը շատ հաճախ տեղի են ունենում պետության կողմից վերահսկման մարմիններում: Հայաստանում պետության կողմից կյանքի իրավունքի խախտման փաստը պատշաճ քննելու առումով դեռ խնդիրներ կան, մահապատիժը վերացվել է , բայց պետությունը մահացության դեպքերում ամբողջապես չի կատարում իր պարտականությունները, չունենք  իրավական կարգավորում,  համարժեք փոխհատուցման մասին կարգավորում»:

Աղբյուրը՝ http://www.aravot.am/2012/09/19/111054/